توصیه هایی برای مطالعه بهتر و تمرکز بیشتر
برای يک مطالعه بهتر و تمرکز بيشتر حتماً به توصیه های زير توجه کنيد. توجه داشته باشید که این توصیه ها کلی است و برای مطالعه در هر مقطع اعم از کنکور، دانشگاه و کتاب های غیردرسی و… قابل به کارگیری است.
تکنیک‌های افزایش تمرکز در حین مطالعه
ایجاد رغبت : با ارائه اطلاعات کافی درباره مطلبی که فرد مطالعه می‌کند و کاربرد آن می‌تواند در وی ایجاد انگیزه کند و او را به سوی تمرکز سوق دهد.
تعیین زمان مطالعه : زمان مطالعه با توجه به کارهای ضروری و غیرضروری تعیین می‌شود و بهتر است فرد در فواصل بین مطالعه به استراحت نیز بپردازد.
تعیین مکان مطالعه : مکان مطالعه بهتر است از قبل تعیین شود تا حالتی را در فرد ایجاد کند که بداند آن مکان فقط مختص به مطالعه بوده و بهتر است آنجا به‌هم ریخته و آشفته نباشد و از نورکافی برخوردار باشد.
تکرار جمله تاکیدی: لازم است فرد بارها به خود متذکر شود که الان زمان مطالعه است و قرار نیست به مطلب دیگری فکر کند. جمله‌های اینچنینی می‌تواند بارها از سوی فرد تکرار شود.
خواندن اجمالی : فرد ابتدا به صورت اجمالی مطلب را می‌خواند و با این کار درک اولیه از مطلب پیدا می‌کند و سپس شروع به خواندن جزئیات می‌کند.
سریع خواندن : ذهن انسان این توانایی را دارد که در یک زمان به چند مطلب مختلف فکر کند. بنابراین برای افزایش تمرکز لازم است سریع‌خوانی صورت بگیرد تا ذهن فرصت پرداختن به چند مساله را نداشته باشد.
تقسیم انرژی : بهتر است مطالب سخت و دشوار در زمانی خوانده شود که فرد در اوج انرژی است.
خط کشیدن زیر مطالب مهم : این روش ذهن فرد را درگیر تمرکز بیشتر و دقت کردن و پیدا کردن مطالب مهم و از حواسپرتی جلوگیری می‌کند.
استفاده از راهنما و ابزار : به‌عنوان مثال استفاده از مداد یا انگشت هنگام مطالعه می‌تواند تمرکز را افزایش دهد و به نوعی ذهن به سوی نگاه کردن و توجه کردن به مطلب مورد‌نظر هدایت می‌شود.
یادداشت‌برداری و نکته‌برداری : این روش کمک می‌کند مطالب مهم تر و عناوین کلی‌تر از سوی فرد دوباره‌نویسی شود و برای مرور، دسترسی بهتری به نکات داشته باشد.
کنترل افکار مزاحم : بسیاری از افکار، مانع تمرکز ما می‌شود. توصیه می‌شود فرد، افکار مزاحم تکرار شونده خود را یادداشت کند. سپس برای این افکار و پرداختن به آنها زمان در نظر بگیرد. یعنی در طول روز زمان مشخصی را در نظر داشته باشند که به این افکار نیز بپردازند و این روش باعث می‌شود کنترل افکار در اختیارش قرار گیرد.
تکنیک‌های تمرکز بیشتر حین مطالعه
اگر مشکلات شخصی، اجتماعی، خانوادگی و … باعث عدم تمرکز حواستان مي‌شود، بدانيد که زندگی فردی هيچ کس، خالی از مشکل نيست و ذهن هيچ فردی نيز خالی محض نيست؛ از طرف ديگر، با صرف فکر و مشغوليت ذهنی درباره چنين مشکلاتی، هيچ دردی دوا نخواهد شد؛ پس به خود تلقين کنيد که هنگام درس يا مطالعه، ذهن خود را از آن مسايل رها کنيد.
اگر به صورت مکرر دچار حواس پرتی می شويد، در صورت امکان به اتفاق يکی از دوستان خود، مطالعه کنيد؛ البته به شرطی که اهل مطالعه گروهی باشيد و صحبت با دوستان هم بر حواس پرتی شما دامن نزند.
با قصد و نيت قبلی اقدام به يادگيری کنيد. همه آزمايش‌ها نشان می دهد که يادگيری ارادی، مؤثرتر از يادگيری اتفاقی است. منظور از يادگيری اتفاقی، اين است که شما بدون انگيزه و بدون نيت قبلی چيزی را ياد بگيريد؛ پس بايد با انگيزه قوی و نيت يادگيری مطالعه کنيد يا در کلاس درس حاضر شويد.
سعی کنيد از آنچه که می خوانيد، يک تصوير ذهنی برای خود بسازيد.
بينِ آموخته‌های خود ارتباط برقرار کنيد
هرگاه چيز تازه‌ای را می آموزيد، آن را با آموخته‌های پيشين خود مرتبط کنيد. با انجام اين کار، شما اطلاعات تازه را چنان دسته بندی خواهيد کرد که به سادگی می توانيد آنها را بازيابی کنيد.
مطالب را با فاصله زماني ياد بگيريد تا از پراکندگی وقت شما در اثر خستگی جلوگيری شود. يادگيری با فاصله زمانی، بهتر از يادگيری بدون فاصله زمانی است.
ذهن خود را از مطالب غير ضرور انباشته نکنيد.
هنگام مطالعه يک فصل يا يک کتاب، اول به کل آن نظر بيندازيد و سپس به مطالعه جزييات و زير عنوان‌ها بپردازيد؛ نه آنکه از همان آغاز فصل، پاراگراف به پاراگراف و بدون يک نگاه کلي به تمام فصل يا کتاب، مطالعه را شروع کنيد.
پس از مطالعه هر فصل، خلاصه فصل را به دقت بخوانيد، عنوان‌های درشت آن را از نظر بگذرانيد و آنها را روی يک صفحه کاغذ بنويسيد.
به مقدار کافی بخوابيد؛ زيرا در هنگام خواب است که اطلاعات جديد پردازش و اندوزش می شوند.
لب را سازمان‌دهی کنيد. با سازمان‌دهی مطالب می توان براحتی آنها را ياد گرفت، حفظ کرد و سپس به ياد آورد. برای يادگيری و حفظ موضوع و مطلبی که دارای زير مجموعه و زيرشاخه‌های متعدد است، آن را در يک سلسله مراتب منطقی قرار دهيد و از کل به جزء و از بالا به پايين به زيرشاخه‌های جزیی تر تقسيم کرده و به خاطر بسپاريد.
ما معمولاً مطالب را در شرايط زمانی و مکانی خاص ياد می گيريم. مجموعه شرايط حاکم بر فضای يادگيری، «بافت» نام دارد. ما وقتی مي‌توانيم به آسانی مطالب را بازيافت کنيم که «بافت» حاکم بر بازيابي، همان «بافت» زمان وقوع يادگيری باشد؛ مثلاً اگر قرار باشد که شما نام همکلاسی های دوره راهنمايی خود را به یاد آوريد، گردش در راهروهای مدرسه‌ای که دوره راهنمايی تان را در آن گذرانيده‌ايد، بازيابی اسامی دوستان همکلاسی آن دوره را آسان‌تر می سازد.
دیدگاهتان را بنویسید